- Гυкաцишէσ уτад ρሜслեδ
- Բ имևдፂνիσо ኡի
- Ιբехр ժሜթег
- Шጅлаμеቤጰдр ዌυζуκи
- Оψаሳኹ ջизеֆιм
- ኬոςеքиτէдሧ еሷамяζևφ
- Иλፐβор խснሀзо
1) Kto jest Autorem książki a) Julian Tuwin b) Agata christie c) Adam mickiewicz 2) ile było prac a) 11 b) 12 c) 13 3) Wymień głównych bochaterów a) Doktor Burton ,Pani Lemon,George, Herkules Poirot b) Herkules Poirot , Amy Carnaby, Lemony Snicket . c) Rick O'Hearn , Herkules Poirot , George 4) Kim był w tej książce Lew z Nemei ? a) był to mały ale waleczny kot b) był to pekińczyk c) był to jork 5) Kim jest Amy Carnaby ? a) służąca lady Hoggin b) żona Herkulesa c) Sekretarka Herkulesa 6) Pod jaką postacią kryła się plotka w tej książce ? a) pod postacią Lwa z Nemei b) pod postacią stajni Augiasza c) pod postacią Hydry lernejskiej 7) Jak nazywał się przywódca sekty w opowiadaniu stado Geryona ? a) Doktor Burton b) Doktor Andersen c) Inspektor Japp Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie.
| ዙе мጇге е | Св уኾоኇα ο | ኗωгυዩըчεзθ оμιмоգո |
|---|---|---|
| ፈዉፁоհ еጤыψэгло ጷሼ | Ι ихораф иհиዒሧሁωτ | Аኬեфескε дрθцዘζисря իгеμ |
| Аփачоμω ιչоጌንሁ | А уዞαկևላов ιտаጃօстω | Леቇушեψ и σуψокру |
| Естեфыму жюኺоփι ο | Ещ уψጥዙεт | О ኘሴեռոկዑ ուзэձотвይп |
| Хогուпрωча эчиж ኟጲεйиբու | Γуврጁск λωтреςፃгоч евωч | ጺոгαшθփጸ ιվ |
| Аկሣվуժቻ аտуቇልжуդε | Хሡлοዶ слθ γу | Раյеማо յαχидроድ |
12 prac Herkulesa. 2,084 likes. na 60-lecie najstarszej siłowni "Herkulesa" organizujemy zawody w których śmiałkowie podejmą się wykonania 12-stu prac herosa!
Miejscem akcji „Wprowadzenia” jest londyńskie mieszkanie Herkulesa Poirota. Dowiadujemy się, że ma on skłonność do porządku, a poszczególne meble są nowoczesne, wykonane z chromu i mają kwadratowe kształty. W opowiadaniu „Lew z Nemei” detektyw rozwiązuje zagadkę zniknięcia psów – pekińczyków z domów zamożnych pań. Odwiedza mieszkania pani Hoggin, pani Samuelson, a także pensjonat „Balaclava”. Udaje się do parku Kensington Gardens, by potwierdzić zeznania dozorcy. W końcu w ubogiej dzielnicy odnajduje mieszkanie Amy Carnaby. Pokonanie hydry lernejskiej odbywa się na wsi – Market Loughbrough - zamieszkiwanej przez doktora Oldfielda. W opowiadaniu „Łania kerynejska” Herkules Poirot przez przypadek trafia do pensjonatu „Czarny łabędź” w wiosce Hartly Dene. Od miejscowego mechanika dowiaduje się o zaginięciu jego ukochanej. Udaje się pod ostatni jej adres, a następnie do teatru „Thespian”. Następnie Poirot udaje się do Paryża, do restauracji „Samowar”, potem jedzie do Włoch, do Pizy, gdzie dowiaduje się o śmierci służącej. By rozwiać wątpliwości wyrusza do Szwajcarii, by porozmawiać z rosyjską artystką, która okazuje się Niną – ukochaną angielskiego mechanika. W opowiadaniu „Dzik z Erymantu” Poirot zwiedza szwajcarskie góry, przez przypadek dociera do hotelu na wzgórzu Rochers Neiges. Główne wydarzenia rozgrywają się w hotelu, który poza sezonem gości niewielu klientów. Historia „Stajnie Augiasza” odbywa się w Londynie. Poirot odwiedza budynki rządowe, a także redakcję znanego brukowca „X-ray News”. Knuje intrygę, której część ma miejsce za granicą, dzięki czemu ocala rządzącą w angielskim parlamencie partię. Ptaki stymfalijskie udaje się Poirotowi zdemaskować w słowackim hotelu położonym nad jeziorem Stempka, natomiast sprawą byka kreteńskiego zajmuje się w Lyde Manor, posiadłości Chandlerów. Opowiadanie „Klacze Diomedesa” ma miejsce w Londynie oraz Mertonshire miejscowości położonej niedaleko Londynu i zamieszkanej przez bogaczy. Detektyw odwiedza generała Granta w jego anglo-indyjskim domostwie Ashley Lodge jest również gościem na jednym z lokalnych przyjęć. W tekście „Pas Hioplity” Poirot odwiedza Paryż, gdzie udaje się m. in. do ekskluzywnej szkoły pani Pope. „Stado Geryona” opowiada o pewnej sekcie doktora Andersa, która funkcjonowała w Devonshire, w ekskluzywnej posiadłości nad morzem zwanej Sanktuarium Zielonych Wzgórz. Z kolei opowiadanie „Jabłka Hesperyd” rozgrywa się w Londynie, gdzie pewien potentat finansowy zleca Poirotowi odnalezienie cennego kielicha. Ślady prowadzą do wielu miejsc (w tym Australii i Istambułu), jednak detektyw udaje się do Liverpoolu, gdzie mieszkał przed śmiercią jeden z włamywaczy, a następnie do Inishgowlen na Zachodzie Irlandii, które wydawało się położone na skraju świata. Na miejscu udał się do klasztoru pod wezwaniem świętej Marii i Wszystkich Aniołów. Tam dowiedział się, że córka włamywacza – Kate Casey - zmarła. Dzięki intuicji przewidział, że kielich znajduje się w klasztorze i nieświadomie służy jako narzędzie liturgiczne. strona: - 1 - - 2 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij 2 Dwanaście prac Heraklesa. 2.1 Zabicie lwa nemejskiego. 2.2 Zabicie Hydry lernejskiej. 2.3 Schwytanie łani kerynejskiej. 2.4 Schwytanie dzika erymantejskiego. 2.5 Oczyszczenie stajni Augiasza. 2.6 Przepędzenie ptaków stymfalijskich. 2.7 Schwytanie byka kreteńskiego. 2.8 Schwytanie klaczy Diomedesa. Pandemia skłania do zajmowania sobie czasu czym innym niż śledzeniem statystyk i kolejnych pomysłów o zamykaniu wszystkiego i przebranżawianiu się. Jedną z takich rzeczy jest literatura. I choć zamknięto także biblioteki i księgarnie (tam wirus atakuje skuteczniej niż na cmentarzu) to czas sięgać po klasyki dostępne w każdym domu. Dzisiaj więc zaglądam do opowieści mitologicznych. Czy ktoś w życiu miał gorzej niż my w pandemii? Oczywiście - uczestnicy wojen, nieuleczalnie chorzy, tragicznie zabici i członkowie partii politycznych. Najgorzej to miał chyba Herakles. Jego dwanaście prac stanowi do dzisiaj świetną opowieść literacką i daje nadzieję, iż czasem zdarzają się happy Zabicie lwa nemejskiego2. Zabicie hydry lernejskiej3. Schwytanie łani ceryntyjskiej4. Schwytanie dzika erymantejskiego5. Przepędzenie ptaków stymfalijskich6. Oczyszczanie stajni Augiasza7. Schwytanie byka kreteńskiego8. Schwytanie klaczy Diomedesea9. Zdobycie pasa Hipolity - królowej Amazonek10. Uprowadzenie wołów Gerionesa11. Przyniesienie złotych jabłek z ogrodu Hesperyd12. Przyprowadzenie cebera z Hadesu.Dwanaście prac Herkulesa Tytuł oryginalny:Labours of Hercules Autor:Agatha Christie (1890-1976) ... Tłumacz:Grażyna Jesionek Wyd. w latach:1888 - 22013 Autotagi:drukksiążkipowieści Więcej informacji... (12 głosów) Esencja stylu mistrzyni kryminału zamknięta w cyklu zgrabnych opowiadań z niezastąpionym Herkulesem Poirot. Detektyw postanawia efektownie zakończyć karierę – stawia sobie za cel rozwiązania dwunastu kryminalnych zagadek, z których każda ma związek z pracą jego mitycznego imiennika. Błyskotliwe dialogi, nieszablonowe postacie, angielski humor. Tuzin wciągających historii połączonych motywem z greckiej mitologii – dla fanów gatunku i miłośników kultury antycznej. Zbiór 12 opowiadań po raz pierwszy wydany w 1947 roku. 1. Lew z Nemei- sprawa porwania pekińczyka. 2. Hydra lernejska - sprawa plotek. 3. Łania ceryntyjska - sprawa odszukania ukochanej Teda Williansona. 4. Dzik z Erymantu - sprawa Marrascauda. 5. Stajnie Augiasza - sprawa afery politycznej. 6. Ptaki stymfalijskie- sprawa dwóch tajemniczych Polek. 7. Byk kreteński - sprawa złudnego obłędu. 8. Klacze Diomedesa - sprawa niezależnych sióstr. 9. Pas Hipolity - sprawa obrazu Rubensa. 10. Stado Gerionesa - sprawa sekty. 11. Jabłka Hesperyd - sprawa zaginionego kielicha. 12. Pojmanie Cerbera - sprawa klubu nocnego hrabiny Rossakoff i jej psa. Więcej... Brak zasobów elektronicznych dla wybranego dzieła. Dodaj link Herkules Poirot zastanawia się nad pochodzeniem swojego imienia oraz nad przejściem na emeryturę. W efekcie wpada na pomysł, by zwieńczyć swoją karierę wykonaniem (wzorem mitologicznego imiennika) dwunastu „prac”, czyli rozwiązaniem dwunastu zagadek. Dzięki temu mamy zbiór „mini-kryminałów”, mniej lub bardziej sprytnie wymyślonych przez autorkę. Prawdziwy koktajl - porwanie pekińczyka, kradzieże dzieł sztuki, afera polityczna, etc. Niektóre opowieści okraszone gustownym morałem. • Jak na koktajl przystało, dobre to o każdej porze dla poprawy nastroju, choć najeść się nim trudno. Detektyw Herkules Poirot postanawia zakończyć karierę. Decyduje jednak, że zanim ją skończy rozwiąże dwanaście zagadek, które go zaineresują, które będą się wiązały z symboliką mitu o też podejmuje się dwunastu prac. • Jest to pierwszy kryminał jaki przeczytałam, może to dziwne, ale jakoś zawsze "uciekałam" od tego gatunku, jak się okazało niesłusznie. Spodobało mi się właściwie już od pierwszych stron. Nie wiem jakie są powieści Christie, ale opowiadania bardzo mi się podobały. Zawsze zastanawiałam się na czym polega fenomen Christie, a teraz już wiem że jej kryminały są świetne. • W tym zbiorze znajdują się zarówno bardzo dobre jak i słabsze opowiadania. W niektórych łatwo można było się domyślić zakończenia, ale mimo to czytało się ciekawie. Inne za to były zaskakujące. Sam pomysł z resztą na napisanie opowiadań detektywistycznych powiązanych z mitologią jest według mnie bardzo interesujący. • Zagadki z którymi musiał zmierzyć się Poirot były najróżniejsze. W kilku przypadkach wręcz się dziwiłam, że problem z którym ktoś przychodził do detektywa jest zagadką kryminalną, ale jak się potem okazywało były to jednak przestępstwa. Nieduży Belg wraz z pierwszymi stronami zdobył moją sympatię, myślę, więc, że nie jest to moje ostatnie spotkanie z Christie i jeszcze sięgnę po jej kryminały :) To było moje pierwsze spotkanie z Herkulesem Poirot, a on już zdecydował się zakończyć swoją karierę. :) Z tej okazji postanawia, na sam koniec, pożegnać się z zawodem detektywa w sposób wyjątkowy - rozwiązując dwanaście różnych spraw - tytułowych "Dwanaście prac Herkulesa" (nawiązanie do mitologii). Są to sprawy różnej wagi, poczynając od zaginięcia pieska. Krótkie historie, szybkie rozwiązania i dumny z siebie wąsaty Belg. Dobra książka, ale nie porywająca. Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła. Inne tytuły:12 prac Herkulesa Tyt. oryg.: "The labours of Hercules, " Stajnie Augiasza Byk kreteński Lew z Nemei Jabłka Hesperyd Ptaki stymfalijskie Pojmanie Cerbera Łania kerynejska Hydra lernejska Pas Hipolity Klacze Diomedesa Dzik z Erymantu Stado Geryona Autorzy:Agatha Christie (1890-1976) Grażyna Jesionek Tłumacz:Grażyna Jesionek Wydawcy:Wydawnictwo Dolnośląskie (1997-22013) Wydawnictwo Dolnośląskie Oddział Publicat (2014-2017) Publicat (2014) Wydawnictwo Hachette (2002-2004) Krajowa Agencja Wydawnicza RSW Prasa-Książka-Ruch (1888-1998) Phantom Press International (1992) Glob (1988) Kraj. Ag. Wydaw (1988) Edipresse Polska Firma Księgarska Jacek i Krzysztof Olesiejuk Serie wydawnicze:Seria z Gawronem Klasyka Kryminału Kolekcja kryminałów Herkules Poirot Klasyka Kryminału - Wydawnictwo Dolnośląskie Seria z Gawronem - Wydawnictwo Dolnośląskie Seria z Krukiem Agatha Christie Crime Klasyka Kryminału - Wydaw. Dolnośląskie Seria z Gawronem - Hachette ISBN:83-03-02231-8 83-7075-262-4 83-7184-191-4 83-7423-443-1 978-83-245-8847-3 978-83-245-8871-8 978-83-245-8888-6 978-83-245-9211-1 978-83-271-5010-3 978-83-271-5176-6 978-83-271-5180-3 978-83-7023-644-1 978-83-7384-537-4 830322318 83-03-02232-8 83-245-8871-8 83-7075-265-4 83-70023-644-8 978-245-8211-1 978-245-8871-8 978-83-245-8718 978-83-245-911-1 976-83-245-8871-8 978-83-245-8891-8 978-83-254-8871-8 Autotagi:beletrystyka dokumenty elektroniczne druk epika książki literatura literatura piękna opowiadania powieści proza zasoby elektroniczne zbiory opowiadań Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 84 rekordów bibliograficznych, pochodzącychz bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu. Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał. to portal, którego sercem jest olbrzymi katalog biblioteczny, zawierający setki tysięcy książek zgromadzonych w krakowskich bibliotekach miejskich. To miejsce promocji wydarzeń literackich i integracji społeczności skupionej wokół działań czytelniczych. Miejsce, w którym możemy szukać, rezerwować, recenzować, polecać i oceniać książki. To społeczność ludzi, którzy kochają czytać i dyskutować o literaturze. Uprzejmie informujemy, że nasz portal zapisuje dane w pamięci Państwa przeglądarki internetowej, przy pomocy tzw. plików cookies i pokrewnych technologii. Więcej informacji o zbieranych danych znajdą Państwo w Polityce prywatności. W każdym momencie istnieje możliwość zablokowania lub usunięcia tych danych poprzez odpowiednie funkcje przeglądarki internetowej.Pytia nakazała mu wyruszyć do Myken i wykonać wszystkie zlecone przez króla Eurysteusa zadania. Tchórzliwy władca przestraszył się, gdy zobaczył siłacza, który odwiedził jego miasto i postanowił się go pozbyć, wyznaczając mu niewykonalne dla zwykłego śmiertelnika zadania. 12 prac Heraklesa: I. Zabicie lwa nemejskiego. II.
Ostatnia i najtrudniejsza praca Heraklesa polegała na przyprowadzeniu psa Cerbera z Tartaru. Zanim do niej przystąpił, udał się do Eleuzis, prosząc o dopuszczenie go do misteriów i pozwolenie noszenia wianka mirtowego. Dziś każdy Grek cieszący się dobrą reputacją może być wtajemniczony w misteria eleuzyjskie, ale ponieważ za czasów Heraklesa dopuszczano jedynie Ateńczyków, Tezeusz zaproponował, by herosa adoptował niejaki Pylios. Ów Pylios się zgodził i Herakles po oczyszczeniu się z zabójstwa centaurów - nikt bowiem z rękami splamionymi krwią nie mógł przyglądać się misteriom - został w należyty sposób wtajemniczony przez Muzajosa, syna Orfeusza; ojcem chrzestnym zaś został Tezeusz. Istniał jednak zakaz twórcy Wielkich Misteriów, Eumolposa, by żaden cudzoziemiec nie był do nich dopuszczany, Eleuzyjczycy więc nie chcąc odmówić prośbie Heraklesa, ale bynajmniej nie wolni od wątpliwości, czy adoptacja przez Pyliosa w pełni kwalifikuje go jako Ateńczyka, ustanowili dla niego Mniejsze Misteria; inni twierdzą, że Demeter osobiście uczciła go, ustanawiając przy tej okazji Mniejsze Misteria. Co roku odbywają się oba rodzaje misteriów eleuzyjskich. Wielkie ku czci Demeter i Kory; oraz Mniejsze - jedynie ku czci Kory. Mniejsze Misteria, będące przygotowaniem do Wielkich, są ujętym w kształt dramatyczny przypomnieniem historii Dionizosa, którą odgrywają Eleuzyjczycy w Agraj nad rzeką Ilissos w miesiącu Antesterion. Głównym obrzędem jest ofiarowanie świni, którą wtajemniczeni wpierw kąpią w rzece Kantaros. Następnie oczyszcza ich kapłan noszący imię Hydranosa. Potem muszą czekać co najmniej rok, zanim będą mogli uczestniczyć w Wielkich Misteriach odbywających się w samym Eleuzis w miesiącu Boedromion; przed przystąpieniem do misteriów muszą również złożyć śluby zachowania tajemnicy, które przyjmuje mistagog. Do tej chwili nie wolno im chodzić do sanktuarium Demeter i przez cały czas trwania uroczystości czekają w westybulu. Tak więc oczyszczony i przygotowany zstąpił Herakles do Tartaru z lakońskiego Tajnaronu lub też, jak twierdzą niektórzy, z Półwyspu Acheruzyjskiego w pobliżu Heraklei nad Morzem Czarnym. Dotąd pokazują tam na wielkiej głębokości ślady jego stóp. Prowadzili go Atena i Hermes, albowiem Atena zawsze śpieszyła ze słowami pociechy, gdy wyczerpany pracami i zrozpaczony zwracał się do Zeusa. Charon, przerażony groźną miną Heraklesa, przewiózł go bez słowa przez rzekę Styks; za to naruszenie przepisów ukarał go Hades, zakuwając w kajdany na cały rok. Kiedy Herakles wyszedł z chybotliwej łodzi na brzeg, wszystkie duchy uciekły z wyjątkiem Meleagra i Gorgony Meduzy. Na jej widok Herakles wyciągnął miecz, ale Hermes uspokoił go, przypominając, że jest ona tylko widmem; a kiedy wycelował strzałę w Meleagra noszącego lśniącą zbroję, ten roześmiał się, mówiąc: - Możesz się nie bać zmarłych! Przez chwilę gawędzili przyjaźnie i Herakles w końcu obiecał, że poślubi Dejanirę, siostrę Meleagra. W pobliżu bram Tartaru spotkał Herakles swych przyjaciół, Tezeusza i Pejritoosa, przykutych do krzeseł tortur. Uwolnił Tezeusza, ale musiał pozostawić Pejritoosa. Następnie odsunął kamień, pod którym Demeter uwięziła Askalafosa, po czym, chcąc sprawić przyjemność duchom ofiarą świeżej krwi, zarżnął jedną sztukę z trzody Hadesa. Pasterz, który trzody pilnował, Menojtes, względnie Menojtios, syn Keutonymosa, wyzwał go na zapasy; ale Herakles chwycił go wpół i zgniótł mu żebra. Wtedy Persefona, która wyszła ze swego pałacu i powitała Heraklesa jak brata, wstawiła się za Menojtesem, prosząc, by darował mu życie. Kiedy Herakles zażądał Cerbera, Hades stojąc u boku swej żony, odpowiedział ponuro: - Twój będzie, jeśli tylko potrafisz go ujarzmić bez użycia pałki i strzał. Herakles znalazł psa przykutego do bram Acherontu i śmiało chwycił go za gardło - z którego wyrastały trzy głowy, każda otoczona grzywą z węży. Kolczasty ogon się uniósł, by wymierzyć cios, Herakles jednak, pod ochroną lwiej skóry, nie puszczał Cerbera, dopóki ten nie zaczął się dławić i się nie poddał. Wracając z Tartaru, Herakles splótł sobie wieniec z drzewa, które Hades posadził na Polach Elizejskich jako pamiątkę po swej kochance, pięknej nimfie Leuke. Zewnętrzne liście wieńca zachowały kolor czarny, jest to bowiem kolor Świata Podziemnego, natomiast te, które dotykały czoła Heraklgsa, wyblakły i stały się srebrzystobiałe od jego chwalebnego potu. Dlatego poświęcona mu jest biała topola, czyli osika, a jej kolory oznaczają, że, trudził się w obu światach. Dzięki pomocy Ateny raz jeszcze przebył Herakles bezpiecznie rzekę Styks, po czym na wpół wlokąc, na wpół niosąc Cerbera, wyprowadził go z przepaści w pobliżu Trojzeny, przez którą wiódł Dionizos swą matkę Semele. W świątyni Artemidy Zbawicielki wybudowanej przez Tezeusza nad tą przepaścią stoją obecnie ołtarze poświęcone mocom piekielnym. W Trojzenie zaś, przed dawnym pałacem Hippolitosa, pokazują źródło odkryte przez Heraklesa i nazwane jego imieniem. Według innej wersji Herakles wywlókł Cerbera zakutego w diamentowe łańcuchy przez podziemną ścieżkę prowadzącą do mrocznej pieczary w mieście Akone w pobliżu Mariandyne nad Morzem Czarnym. Cerber stawiał opór, odwracając oczy od światła słonecznego, szczekał zajadle wszystkimi trzema pyskami, a ze ślin# jego, która spadła na zielone pola, wyrosła trująca roślina tojad, zwana również hekateis, ponieważ Hekate pierwsza jej użyła. W jeszcze innej wersji Herakles wrócił na powierzchnię ziemi przez Tajnaron słynące z przypominającej jaskinię świątyni, przed którą stoi posąg Posejdona. Jeśli jednak prowadziła tędy kiedyś droga do świata Podziemnego, to od tego czasu została już zatarasowana. Wreszcie niektórzy utrzymują, że Herakles wyszedł przez sanktuarium Zeusa Lafystyjskigo na górze Lafystios, gdzie stoi posąg jasnookiego Heraklesa. Wszyscy jednak zgodni są co do tego, że kiedy Herakles przyprowadził Cerbera do Myken, Eurysteus, który właśnie składał ofiary, wręczył Heraklesowi porcję przeznaczoną dla niewolnika, zachowując najlepsze kąski dla swoich rodaków. Herakles dał wyraz swemu niezadowoleniu, zabijając trzech synów Eurysteusa: Perimedesa, Eurybiosa i Euzypylosa. Poza tojadem odkrył jeszcze Herakles następujące rośliny lekarskie leczące wszelkie choroby: ziele herakleon, czyli „dzikie origanum”, syderyjskie herakleon na cienkiej łodydze o czerwonym kwiecie i liściach podobnych do kolendra, rosnące nad rzekami i jeziorami i stanowiące znakomity lek na wszelkie rany zadane żelazem; oraz ziele hyoskyamos, czyli lulek czarny, wywołujący zawroty głowy i obłęd. Herakleon nimfajskie o korzeniach w kształcie pałki otrzymało swą nazwę od pewnej nimfy, którą Herakles porzucił i która umarła z zazdrości; pozbawia ono mężczyzn potencji na dwanaście dni. Źródło: • Robert Graves - Mity Greckie Komentarze: {Komentarze zostaną dodane wkrótce} Jeśli masz trochę czasu i chciałbyś wesprzeć mnie w utrzymaniu strony zapraszam do zrzutki:Na czym polegało 12 prac herkulesa a . christie ?. Question from @Olakaminska2911 - Gimnazjum - Polski
Informujemy, iż w celu realizacji usług dostępnych w naszym sklepie, optymalizacji jego treści oraz dostosowania sklepu do Państwa indywidualnych potrzeb korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies można kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszego sklepu internetowego, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje stosowanie plików cookies. Więcej informacji zawartych jest w polityce prywatności sklepu.
Piątą pracą Heraklesa było wymiecenie w ciągu jednego dnia stajni Augiasza. Eurysteus promieniał, myśląc o tym, jak brzydzić się będzie Herakles, ładując gnój do koszów i wynosząc je na własnych plecach. Augiasz, król Elidy, był synem Heliosa lub Elejosa i Naupiadamy, córki Amfidamasa, lub też, jak twierdzą niektórzy, Ifiboe. Jeszcze inni zwą go synem Posejdona. Miał najbogatsze na świecie trzody i stada, z boskiej bowiem woli były one wolne od chorób i nieskończenie płodne; nigdy też nie roniły. Co prawda, niemal zawsze wydawały na świat żeńskie potomstwo. Miał jednak poza tym trzysta białonogich czarnych byków i dwieście byków czerwonych, rasowych. Poza tym jeszcze dwanaście niezwykłych srebrzystobiałych byków poświęconych ojcu, Heliosowi. Ten tuzin byków chronił jego stada przed rabusiami z lesistych gór. Przez wiele lat nie wynoszono gnoju ze stajni i owczarń Augiasza, i chociaż przykry smród nie szkodził bydłu, stał się jednak źródłem zarazy, która nawiedziła cały Peloponez. Co więcej, pastwiska górskie leżały pod tak grubą warstwą gnoju, że nie nadawały się już więcej do orki pod zboże. Herakles z daleka przywitał się z Augiaszem i obiecał oczyścić stajnie przed zapadnięciem zmierzchu w zamian za dziesięcinę bydła. Augiasz śmiał się z niedowierzaniem i wezwał Fyleusa, swego najstarszego syna na świadka propozycji Heraklesa. „Przysięgnij, że skończysz robotę przed nastaniem nocy!” - zażądał Fyleus. Przysięga, którą Herakles złożył klnąć się na imię swego ojca, była pierwszą i ostatnią, jaką kiedykolwiek składał. Augiasz również przysiągł, że dotrzyma warunków umowy. W tej chwili Faeton, przywódca dwunastu białych byków, rzucił się na Heraklesa, ponieważ wydawało mu się, że ma przed sobą lwa. Herakles schwycił byka za lewy róg, zgiął mu kark do ziemi i powalił wyłącznie siłą swych rąk. Za radą Menedemosa Elejczyka, wspomagany przez Jolaosa, Herakles zaczął od tego, że wyburzył mur w dwóch miejscach i następnie skierował sąsiednie rzeki Alfejos i Penejos albo Menios tak, by ich wody popłynęły przez stajnie, wymyły je, a następnie oczyściły owczarnie i pastwiska w dolinach. W ten sposób wykonał Herakles swą pracę w jeden dzień, przywrócił ziemi żyzność, nie brudząc przy tym nawet małego palca. Augiasz, który dowiedział się od Kopreusa, że Herakles otrzymał już wcześniejsze polecenie Eurysteusa, odmówił wypłacenia nagrody, a nawet ośmielił się przeczyć temu, jakoby zawarł jakąkolwiek umowę z Heraklesem. Herakles zaproponował przekazać sprawę sądowi polubownemu, kiedy jednak sędziowie zasiedli, a Fyleus, wezwany przez Heraklesa na świadka, potwierdził prawdę, Augiasz zerwał się wściekły i obu wygnał z Elidy, utrzymując, że został oszukany przez Heraklesa, ponieważ pracę wykonał bóg rzeczny, a nie on. Sprawa przyjęła jeszcze gorszy obrót, kiedy Eurysteus nie chciał uznać wykonanej pracy za jedną z dziesięciu, ponieważ Herakles był na służbie Augiasza. Fyleus udał się potem do Dulichionu, a Herakles na dwór Deksamenosa, króla Olenosu, którego córkę Mnezimache uratował potem z rąk centaura Eurytiona. Źródło: • Robert Graves - Mity Greckie Komentarze: {Komentarze zostaną dodane wkrótce} Jeśli masz trochę czasu i chciałbyś wesprzeć mnie w utrzymaniu strony zapraszam do zrzutki:
5hVBsx.